Sinds 1986 woont ondergetekende op de Oude Waal. Ik begin met een aantal observaties en ervaringen van de afgelopen jaren.
Er reed vanaf het begin te zwaar of soms slecht geveerd verkeer over de Oude Waal. Tot het verdwijnen van de Tandwielfabriek Blom zelfs zeer zwaar verkeer in de vorm van transport van zware stalen blokken die tot tandwielen verwerkt moesten worden. Een en ander werd tijdelijk verergerd door een verkeersdrempel in de buurt van mijn pand. Dit veroorzaakt trillingen die vermoedelijk vergelijkbaar zijn met de aardbevingen in Groningen. Ik heb een aantal malen op het punt gestaan de gemeente een brief te sturen waarin ik ze aansprakelijk stel voor eventuele schade. Er was al sprake van een enkele onbelangrijke scheur in 1986. Dat is voor zover ik weet niet erger geworden.
Dan is er het bomen (non)beleid. Ik was ooggetuige van het omwaaien van een boom op een auto en aak voor mijn deur tijdens een novemberstorm in de negentiger jaren. Het is duidelijk dat te grote bomen, zeker bomen die boven de huizen uitsteken niet veilig zijn. Ze passen bovendien niet in het stadsbeeld. Bomen zouden systematisch vervangen moeten worden of anders mogelijk afgetopt. Uit de notitie Plan-B begrijp ik dat de bomen bij storm ook druk uit oefenen op de kademuur, ik neem aan vooral aan de Binnenkant.
Dan zijn er een aantal langjarige ontwikkelingen op het gebied van regelgeving en bestuur die zeer problematisch zijn.
De politieke mode is om na ieder incident of voor iedere luidruchtige actiegroep de regels aan te scherpen. Daarbij hebben belangen van professionals bij meting en oplossen van problemen vaak een grote invloed. Zo heb ik van nabij mee mogen maken dat iemand bijna gedwongen werd om zijn huis te verkopen omdat hij door de gemeente op grond van nieuwe regels verplicht werd de fundering te vervangen. Die nieuwe regels zouden voorschrijven dat ieder pand beoordeeld moet worden alsof het alleen in het vrije veld staat. Er was geen sprake van scheefstand of verzakking. De regulering van "tunnelveiligheid" zal de meeste mensen ook wel opgevallen zijn. Ook de regels rond asbestsanering blijken achteraf veel te streng geweest. Milieu-eisen worden tot het absurde opgevoerd. Daarbij vind er geen of zwaar onvoldoende kosten-baten afweging plaats. De rekening wordt simpelweg bij de belastingbetaler neergelegd. In politiek opzicht een schijnbaar oninteressante minderheid.
Dit alles gaat gepaard met een verminderde deskundigheid. Het kennisniveau en de ervaring van de medewerkers van Bouw en woningtoezicht(als dat nog zo heet) en ook bij die van andere diensten is gedaald en er moet voor allerlei zaken steeds meer een beroep gedaan worden op externe deskundigen. Die hebben een eigen belang en er is een al of niet sterke neiging om met een "waar rook is, is vuur" mentaliteit te rapporteren.
Aangezien aan mijn pand (oorspronkelijke fundering) geen verdere verslechtering is opgetreden en ik daarvan ook niets heb waargenomen aan de walkant, terwijl de druk van zwaar verkeer is afgenomen ben ik hoogst verbaasd over de geconstateerde bouwvalligheid van de kademuren. De walkant behoorlijk breed is en de trillingen zullen derhalve beter opgevangen worden dan op veel andere plaatsen, bijvoorbeeld de westzijde van de Gelderse kade. De Binnenkant is smaller en bovendien spelen daar de bomen een grotere rol. Toch zet ik ook daar een vraagteken. Het zou best kunnen dat de opgemeten toestand al zeer lang het zelfde is en het derhalve meevalt met de bouwvalligheid. Ik zou om te beginnen een kritische bestudering van de rapportage, de uitgangspunten waarmee gemeten en gerekend is willen zien en mogelijk een contraexpertise. Het zal wel lastig zijn daarvoor de nodige deskundigheid voor te vinden en te betalen.
Victor Beekman